چکیده
یکی از نیازهای اساسی و مشترک انسان‌ها شکل‌گیری نظام محله‌ای پایدار است. چرا که توسعه شهرنشینی و روند افزایش جمعیت شهری سبب بروز مسائلی چون استفاده بی‌رویه از منابع، آلودگی محیط‌زیست، افزایش ناهنجاری‌های اجتماعی و مشکلات اقتصادی و کالبدی در سطح جوامع شهری شده است. از آنجا که محله های شهر بجنورد وضعیت مناسبی از پایداری را نشان نمی‌دهد، پژوهش حاضر با هدف سنجش و مقایسه سطح پایداری محله های بجنورد شکل گرفته است. برای بررسی وضعیت پایداری این شهر، از شاخص های مرتبط با پایداری در زمینه‌های جمعیتی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، کالبدی بهره‌گرفته شد. سپس با توجه به تعداد زیاد شاخص‌ها، از تحلیل عاملی موجود در نرم افزار spss به منظور کاهش تعداد شاخص‌ها استفاده گردید و در محیط Arc Map، نقشه محله ها از نظر پایداری و ناپایداری ترسیم گردید. نتایج حاصل نشان داد که محله‌هایی با سطوح پایداری پایین در قسمت های شمالی، شمال غربی و شمال شرقی شهر قرار دارند، این محله‌ها 42 درصد جمعیت و 98/47 درصد مساحت شهر را شامل می‌شوند. در مقابل، محله های با سطوح پایداری بالا، بیشتر در بخش مرکزی شهر شکل گرفته اند که این محله ها در مجموع 52/45 درصد از جمعیت و 57/30 درصد از مساحت شهر را در بر گرفته اند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)