چکیده
واژه و مفهوم مدرسۀ اجتماع محلهمحور، نشاندهنده رابطۀ مدرسه یا محیطهای آموزشی با اجتماع محلهای است. بنابراین در دیدگاه کلی آنچه اتصال این دو واژه را با نظام برنامهریزی شهری ممکن میسازد، رابطۀ ساختار اجتماعی آموزش با مکان است. بر این مبنا مطالعۀ حاضر با توجه به نو بودن موضوع در ادبیات جغرافیای شهری ایران، به شناسایی، بررسی و تحلیل مؤلفههای شکلدهندۀ مدرسۀ اجتماعی و ارائه چارچوب کلی نظری-مفهومی و مدلسازی متغیرهای دخیل در آن بر پایه دیدگاه توسعۀ پایدار پرداخته است. از این رو براساس اهمیت نقش کالبدی عناصر شهری و عملکرد اجتماعی – هویتی آن بر مبنای بهرهگیری از فلسفۀ پراگماتیستی و رویکرد آمیخته، کاربست تکنیک تحلیل محتوا و روش پشتیبان اجماع گسسته به وسیلۀ استخراج مضامین و مفاهیم و مقولهسازی از طریق کدگذاری دادهبنیاد و سپس کاربست آن در مدل پشتیبان اجماع گسسته، عوامل مؤثر بر مدرسۀ اجتماعی بر پایۀ توسعۀ پایدار واکاوی و تحلیل شده است. نتایج این جمعبندی بر مبنای نمونۀ هدفمند تعیین شده است و از میان منابع تخصصی و همچنین از میان 12 خبرۀ نظام برنامهریزی شهری استخراج شده که بیانگر اهمیت 9 متغیرِ ساختار سیاسی، مدیریت فرهنگی، مدیریت اقتصادی، مدیریت اجتماعی، مدیریت محیطی، یادگیری، مدارس تماموقت، فضای چند عملکردی، مدیریت فضای آموزشی در تعریف و مدلسازی مدارس اجتماعی است.
موضوعات