چکیده
طرح های توسعه شهری در بستر تاریخ دچار تحول رویه ای و محتوایی شده اند. در کشورهای در حال توسعه اما این تحولات صرفا در عنوان طرح ها بوده است. به عبارت دیگر هنوز طرح های توسعه شهری به همان سبک و سیاق سنتی تدوین و اجرا می شوند که این امر موجب عدم تحقق اهداف طرح های توسعه شهری به خصوص در طرح های راهبردی شده است. از این رو در تحقیق حاضر تلاش شده است که عوامل موثر بر تحقق پذیری طرح های توسعه شهری در مقیاس جهانی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این مهم از روش تحقیق ترکیبی(کمی و کیفی) استفاده شده که ابتدا شاخص ها با مطالعه منابع مطالعاتی (طرح ها، مقالات، پایان نامه ها و ... ) استخراج شده است و در ادامه این شاخص ها با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره و استفاده از نظر کارشناسان رتبه بندی شده اند. نتایج نشان داده است که در کشورهای موفق در زمینه برنامه ریزی راهبردی با توجه و تاکید بر مولفه های انطباق پذیری، هاهنگی، ارتباط و نظام مندی، واقع گرایی، برنامه ریزی غیرمتمرکز و شفافیت توانستند طرح های توسعه شهری را محقق کنند. با عنایت به یافته های به دست آمده باید گفت که از میان مولفه های های مطرح شده برای شناخت مهمترین عامل در تحقق پذیری طرح های توسعه شهری در مقیاس جهانی، مولفه واقع گرایی و انعطاف پذیری بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده اند.
موضوعات