چکیده

بررسی اثرات مکانی- فضایی حکمروایی در توسعه یکپارچه منطقه‌ای یکی از موضوعات مهم در نظام برنامه‌ریزی و مدیریت منابع در قلمرو سرزمین است. هدف از تدوین این مقاله تبیین و تحلیل نقش و اثرات حکمروایی مطلوب در دستیابی به توسعه یکپارچه منطقه‌ای است تا از این طریق بتوان سیاست‌گذاری توسعه فضایی آینده استان لرستان را پایش و ارزیابی نمود. با این توصیف، سوال راهبردی این است که حکمروایی شایسته منطقه‌ای به چه میزان در یکپارچه منطقه‌ای اثرگذار بوده است؟ برای پاسخ به سوال پژوهش، از استراتژی قیاسی مبتنی بر روش‌شناسی کمی استفاده شده است. در این راستا، جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان و نخبگان اجرایی شاغل در نهادهای توسعه‌ای نظیر سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان لرستان، استانداری لرستان و مشاورین ذیصلاح در استان است که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای، تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. روش گردآوری داده‌ها مبتنی بر روش میدانی و ابزارگردآوری بر اساس شیوه کتابخانه‌ای و پرسشنامه محقق ساخته است. افزون بر این، روش و ابزار تحلیل داده‌ها با استفاده روش استنباطی مبتنی بر شاخص‌های برازش مدل اندازه‌گیری و مدل ساختاری و بهره گیری از نرم افزار smart PLS است. نتایج پژوهش نشان داد از بین شاخص‌های تحقیق«تعیین مکانی داشتن رویکرد فضایی و منطقه‌ای طرح و پروژه‌های توسعه‌ای»و«شفافیت در فرایندهای تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی»به ترتیب بیشترین و کمترین همبستگی با متغیرحکمروایی منطقه‌ای را به خود اختصاص داده است. این مطالعه نقش حیاتی حکمروانی منطقه ای شایسته را در تقویت توسعه یکپارچه منطقه ای برجسته می کند. بر اهمیت تصمیم‌گیری مبتنی بر فضایی و فرآیندهای شفاف در دستیابی به رشد پایدار و فراگیر منطقه‌ای تأکید می‌کند. یافته‌ها بینش‌های ارزشمندی برای تدوین و اجرای سیاست‌ها با هدف ارتقای توسعه یکپارچه منطقه‌ای در استان لرستان و فراتر از آن ارائه می‌کنند. بررسی اثرات مکانی- فضایی حکمروایی در توسعه یکپارچه منطقه‌ای یکی از موضوعات مهم در نظام برنامه‌ریزی و مدیریت منابع در قلمرو سرزمین است. هدف از تدوین این مقاله تبیین و تحلیل نقش و اثرات حکمروایی مطلوب در دستیابی به توسعه یکپارچه منطقه‌ای است تا از این طریق بتوان سیاست‌گذاری توسعه فضایی آینده استان لرستان را پایش و ارزیابی نمود. با این توصیف، سوال راهبردی این است که حکمروایی شایسته منطقه‌ای به چه میزان در یکپارچه منطقه‌ای اثرگذار بوده است؟ برای پاسخ به سوال پژوهش، از استراتژی قیاسی مبتنی بر روش‌شناسی کمی استفاده شده است. در این راستا، جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان و نخبگان اجرایی شاغل در نهادهای توسعه‌ای نظیر سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان لرستان، استانداری لرستان و مشاورین ذیصلاح در استان است که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای، تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. روش گردآوری داده‌ها مبتنی بر روش میدانی و ابزارگردآوری بر اساس شیوه کتابخانه‌ای و پرسشنامه محقق ساخته است. افزون بر این، روش و ابزار تحلیل داده‌ها با استفاده روش استنباطی مبتنی بر شاخص‌های برازش مدل اندازه‌گیری و مدل ساختاری و بهره گیری از نرم افزار smart PLS است. نتایج پژوهش نشان داد از بین شاخص‌های تحقیق«تعیین مکانی داشتن رویکرد فضایی و منطقه‌ای طرح و پروژه‌های توسعه‌ای»و«شفافیت در فرایندهای تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی»به ترتیب بیشترین و کمترین همبستگی با متغیرحکمروایی منطقه‌ای را به خود اختصاص داده است. این مطالعه نقش حیاتی حکمروانی منطقه ای شایسته را در تقویت توسعه یکپارچه منطقه ای برجسته می کند. بر اهمیت تصمیم‌گیری مبتنی بر فضایی و فرآیندهای شفاف در دستیابی به رشد پایدار و فراگیر منطقه‌ای تأکید می‌کند. یافته‌ها بینش‌های ارزشمندی برای تدوین و اجرای سیاست‌ها با هدف ارتقای توسعه یکپارچه منطقه‌ای در استان لرستان و فراتر از آن ارائه می‌کنند. بررسی اثرات مکانی- فضایی حکمروایی در توسعه یکپارچه منطقه‌ای یکی از موضوعات مهم در نظام برنامه‌ریزی و مدیریت منابع در قلمرو سرزمین است. هدف از تدوین این مقاله تبیین و تحلیل نقش و اثرات حکمروایی مطلوب در دستیابی به توسعه یکپارچه منطقه‌ای است تا از این طریق بتوان سیاست‌گذاری توسعه فضایی آینده استان لرستان را پایش و ارزیابی نمود. با این توصیف، سوال راهبردی این است که حکمروایی شایسته منطقه‌ای به چه میزان در یکپارچه منطقه‌ای اثرگذار بوده است؟ برای پاسخ به سوال پژوهش، از استراتژی قیاسی مبتنی بر روش‌شناسی کمی استفاده شده است.