چکیده
رشد شهرنشینی یکی از مهم‌ترین عوامل در تمرکز جمعیت ، تغییرات شرایط محیطی و ساختار کلی شهر است که موجب ایجاد و گسترش بافت‌های فرسوده شهری شده است و پایداری شهر را با چالش مواجه کرده است. هدف از این پژوهش تحلیل بافت فرسوده منطقه 10 کلان‌شهر تهران و سنجش پایداری 3 ناحیه آن است. روش پژوهش تحلیلی – توصیفی و جمع‌آوری داده و اطلاعات آماری در 4 بعد کالبدی ، اجتماعی ، اقتصادی ، زیست‌محیطی با بهره‌گیری از مدل الکتر مورد تجزیه‌وتحلیل قرارگرفته است و بر اساس آن 3 ناحیه رتبه‌بندی شده‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهد که ناحیه 3 منطقه 10 تهران به دلیل نوساز بودن اکثر ساختمان‌ها و داشتن کمترین مقدار ریزدانگی بافت‌ها و خیابان‌های بن‌بست در پایدارترین وضعیت کالبدی قرار دارد. ازنظر وضعیت اجتماعی ناحیه 2 بر اساس داشتن متوسط جمعیت ، تعداد باسوادان و همچنین متوسط شاخص‌های زیست‌محیطی در پایدارترین وضعیت اجتماعی و زیست‌محیطی قرارگرفته است. مهاجرت‌پذیری در این منطقه بسیار زیاد بوده است و عدم تعادل در جمعیت و کاربری‌های خدماتی و فضای سبز موجب ناکارایی اقتصادی می‌گردد. در بعد اقتصادی هر سه ناحیه در یک رتبه قرار دارند. بنابراین هر یک از این عوامل جدا از هم نبوده و بر ایجاد فرسودگی بافت‌ها تأثیرگذارند و برای هدایت مناطق در راستای پایداری باید همه عوامل تأثیرگذار بر آن موردتوجه قرار گیرند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)