گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
ارزیابی تغییرات پوشش اراضی برای دستیابی به اطلاعات صحیح و بهنگام از سکونتگاههای بشری و پدیدههای مختلف زمینی، اساس برنامهریزیهای گوناگون است. فنّاوری سنجش از دور ابزاری مناسب در بررسی تغییرات پدیدههای زمینی شناخته شده است. هدف از این مطالعه، بررسی روند تغییرات پوشش اراضی در شهرستان دامغان میباشد. بدین منظور از تصاویر ماهواره لندست TM مربوط به سالهای 1986 و 2011 میلادی و نقشه رقومی پوشش اراضی استفاده شده است. با استفاده از نقشه پوشش اراضی در منطقه مورد مطالعه 6 نوع پوشش سطحی کلی (جنگل، مرتع، زراعی، زمین بایر، نمکزار و زمین شهر) مشخص گردید. پس از انجام تصحیحات هندسی و رادیومتری بر تصاویر، با استفاده از روش Tessledcap و طبقهبندی نظارت شده به روش بیشینه احتمال و انجام پردازش پس از طبقهبندی، تغییرات واحدهای پوشش اراضی برای دورهی 25 ساله مورد مقایسه قرار گرفتند. دقت کلی و ضریب کاپا (9/0) به دست آمده برای هر دو تصویر جهت ارزیابی دقت قابلقبول بود. نتایج به دست آمده نشان میدهد که وسعت اراضی زمین شهری، زراعی و بایر افزایش و وسعت اراضی جنگلی، مراتع و نمکزارها در مقایسه دو تصویر کاهش یافته است. در بین این سطوح بیشترین افزایش مربوط به محدوده زمین شهری در حدود 59/9 درصد و بیشترین کاهش مربوط به پوشش جنگلی در حدود 48/16 درصد است. با توجه به یافتههای تحقیق بخش وسیعی از تغییرات در فاصله 25 سال مربوط به کاهش اراضی جنگلی و تبدیل آن به مراتع و افزایش سطح زمین شهری از تبدیل اراضی مرتعی به زمین شهری بوده است.
شمسیپور, علیاکبر, ربانی, فاطمه. (1398). ارزیابی روند تغییرات پوشش اراضی در شهرستان دامغان با استفاده از دادههای سنجش از دور. توسعه پایدار محیط جغرافیایی, 1(3), 22-32.
MLA
علیاکبر شمسیپور; فاطمه ربانی. "ارزیابی روند تغییرات پوشش اراضی در شهرستان دامغان با استفاده از دادههای سنجش از دور". توسعه پایدار محیط جغرافیایی, 1, 3, 1398, 22-32.
HARVARD
شمسیپور, علیاکبر, ربانی, فاطمه. (1398). 'ارزیابی روند تغییرات پوشش اراضی در شهرستان دامغان با استفاده از دادههای سنجش از دور', توسعه پایدار محیط جغرافیایی, 1(3), pp. 22-32.
VANCOUVER
شمسیپور, علیاکبر, ربانی, فاطمه. ارزیابی روند تغییرات پوشش اراضی در شهرستان دامغان با استفاده از دادههای سنجش از دور. توسعه پایدار محیط جغرافیایی, 1398; 1(3): 22-32.