ارائه مدل تحلیل رتبه پایداری در نواحی روستایی (مطالعه موردی: بخش سربند استان مرکزی)

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی ، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

4 گروه جغرافیا و برنامه­ریزی روستایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

   مدیریت و برنامه­ریزی توسعه پایدار روستایی یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین پیش‌ران‌های نیل به برقراری عدالت فضایی محسوب می‌شود؛ زیرا به‌واسطه تعادل در توزیع فضایی پیش‌شرط‌های توسعه پایدار روستایی، استفاده بهینه از منابع، رفاه اجتماعی و رشد اقتصادی روستاها آسان‌تر صورت می‌گیرد. بر این اساس بررسی و تحلیل تغییرات فضایی رتبه و سطح پایداری در مناطق روستایی به‌عنوان یک ضرورت مهم در فرایند تصمیم‌سازی و برنامه‌ریزی روستایی برای کاهش میزان ناپایداری روستاها و باز جهت‌گیری سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه به­شمار می‌آید. بدین اعتبار، هدف اساسی مقاله حاضر بررسی نحوه رابطه شاخص‌های مختلف توسعه پایدار روستایی و ارائه مدل مطلوب رده‌بندی پایداری در قلمرو حوزه‌ی روستایی بخش سربند از شهرستان شازند در استان مرکزی می‌باشد. برای دستیابی به این هدف از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی با استفاده از داده‌های پرسشنامه‌ای، نظرات خبرگان و تکنیک دیماتل، ANP و ELECTERE3 در محیط نرم‌افزاری ARC GIS استفاده ‌شده است. نتایج نشان می‌دهد که براساس معیارها و محاسبات انجام ‌شده به ترتیب روستای ده کوثر در رتبه اول، روستای لوزدرعلیا در رتبه دوم و روستای قاییدان در رتبه سوم قرار دارند. همچنین روستای وزمستان علیا از پایین‌ترین سطح پایداری برخوردار می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار