چکیده
پژوهش حاضر به دنبال تحلیل این مساله است که بهترین مکان برای زندگی چه ویژگی هایی و چه اطلاعات مهمی برای تصمیمگیرندگان امور شهری به همراه دارد. روش به کار گرفتهشده روش توصیفی- تحلیلی است و در زمره تحقیقات پیمایشی است. ابزار به کار گرفتهشده در جمعآوری اطلاعات مطالعه اسنادی شامل (اسناد، کتب، سایر منابع اینترنتی) و مطالعه میدانی شامل؛ (پرسشگری) است.نتایج بررسی دیدگاه شهروندان، مدیران و نخبگان بیانگر این است که حقوق و دستمزد ها مهم ترین اولویت حلقه کنش گران عرصه برنامه ریزی شهری در تحقق زیست پذیری است.پس از این اولویت، میان جامعه شهروندان و مدیران به ترتیب دلبستگی به مکان،بازار مسکن و اجاره،پاسخگویی مدیریت شهر،امکانات حمل ونقل،امکانات ورزشی جزو اولویت های تشکیل دهنده شاخص زیست پذیری به شمار می رود. از میان جامعه مدیران و نخبگان نیز هزینه های زندگی جزو مهمترین اولویت بشمار می رود. در میان مولفه های تشکیل دهنده زیست پذیری قابلیت فعالیت و قابلیت استطاعت از مهمترین اولویت های مولفه های هفت گانه زیست پذیری است. بنابراین بعد اقتصادی زیست پذیری همپوشانی نظرات سه جامعه شهروندان، مدیران، نخبگان به شمار می رود..مدیریت شهری باید اولویت اصلی اش را فقر زدایی یا از بین بردن فقر مطلق قرار دهد.پس از آن ضمن اتکا به دیدگاه جامعه شناختی رابطه اجتماعی سعی کند فرهنگ زندگی شهروندی بدون مصرف انبوه را دستور کار قرار دهد تا از صف رقابت نابرابر زندگی بهتر خارج شوند و به تلاش برای آبادانی اجتماعی و درک مشترک از خوشبختی همنوا شوند.
کلیدواژهها
موضوعات