چکیده

هدف اصلی این پژوهش بررسی وضعیت شاخص‌های بازآفرینی شهری پایدار در منطقه 12 شهر تهران از دیدگاه سه گروه (مسؤلین، شهروندان، نخبگان شهری) می‌باشد. روش پژوهش بکار گرفته شده توصیفی _ تحلیلی می‌باشد. در این راستا 383 پرسشنامه‌ بین شهروندان، 50 پرسشنامه‌ بین نخبگان شهری و 50 پرسشنامه‌ بین مسؤلین و کارشناسان ادارات و سازمانهای مرتبط تکمیل شده است. برای تجزیه و تحلیل داده-ها از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل واریانس چند متغییره MANOVA استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد؛ میانگین کلی شاخص‌های بازآفرینی شهری در منطقه 12 شهر تهران از دیدگاه مسؤلین برابر با 82/2 و از دیدگاه شهروندان 49/2 و نخبگان شهری برابر با 55/2 می‌باشد. از نظر هر سه گروه، میانگین تمامی شاخص‌ها از میانگین نظری پرسشنامه‌ها که (3) می‌باشد، کمتر بوده است. در کل میانگین نظرات دو گروه نخبگان شهری و شهروندان نسبت به وضعیت شاخص‌های بازآفرینی شهری پایدار در منطقه 12 شهر تهران بسیار به هم نزدیک می‌باشد و وضعیت شهر را به لحاظ شاخص‌ها نامناسب توصیف کرده‌اند. اما میانگین نظرات مسؤلین در مقایسه با دو گروه دیگر متفاوت است و از دیدگاه مسؤلین مانگین شاخص‌ها به حد متوسط بسیار نزدیک می‌باشد. نتایج حاصل از آزمون مانوآ نیز نشان می‌دهد که بین نظرات گروه‌های مختلف شهری به لحاظ شاخص‌های بازآفرینی شهری پایدار تفاوت معناداری وجود دارد. و فقط در شاخص اقتصادی است که بین میانگین نظرات گروه‌ها تفاوتی دیده نمی‌شود در حالیکه در سایر شاخص‌ها بین دیدگاه‌های گروه‌ها نسبت به شاخص‌ها تفاوت معناداری وجود دارد.

هدف اصلی این پژوهش بررسی وضعیت شاخص‌های بازآفرینی شهری پایدار در منطقه 12 شهر تهران از دیدگاه سه گروه (مسؤلین، شهروندان، نخبگان شهری) می‌باشد. روش پژوهش بکار گرفته شده توصیفی _ تحلیلی می‌باشد. در این راستا 383 پرسشنامه‌ بین شهروندان، 50 پرسشنامه‌ بین نخبگان شهری و 50 پرسشنامه‌ بین مسؤلین و کارشناسان ادارات و سازمانهای مرتبط تکمیل شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل واریانس چند متغییره MANOVA استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد؛ میانگین کلی شاخص‌های بازآفرینی شهری در منطقه 12 شهر تهران از دیدگاه مسؤلین برابر با 82/2 و از دیدگاه شهروندان 49/2 و نخبگان شهری برابر با 55/2 می‌باشد. از نظر هر سه گروه، میانگین تمامی شاخص‌ها از میانگین نظری پرسشنامه‌ها که (3) می‌باشد، کمتر بوده است. در کل میانگین نظرات دو گروه نخبگان شهری و شهروندان نسبت به وضعیت شاخص‌های بازآفرینی شهری پایدار در منطقه 12 شهر تهران بسیار به هم نزدیک می‌باشد و وضعیت شهر را به لحاظ شاخص‌ها نامناسب توصیف کرده‌اند. اما میانگین نظرات مسؤلین در مقایسه با دو گروه دیگر متفاوت است و از دیدگاه مسؤلین مانگین شاخص‌ها به حد متوسط بسیار نزدیک می-باشد. نتایج حاصل از آزمون مانوآ نیز نشان می‌دهد که بین نظرات گروه‌های مختلف شهری به لحاظ شاخص‌های بازآفرینی شهری پایدار تفاوت معناداری وجود دارد. و فقط در شاخص اقتصادی است که بین میانگین نظرات گروه‌ها تفاوتی دیده نمی‌شود در حالیکه در سایر شاخص‌ها بین دیدگاه‌های گروه‌ها نسبت به شاخص‌ها تفاوت معناداری وجود دارد.هدف اصلی این پژوهش بررسی وضعیت شاخص‌های بازآفرینی شهری پایدار در منطقه 12 شهر تهران از دیدگاه سه گروه (مسؤلین، شهروندان، نخبگان شهری) می‌باشد. روش پژوهش بکار گرفته شده توصیفی _ تحلیلی می‌باشد. در این راستا 383 پرسشنامه‌ بین شهروندان، 50 پرسشنامه‌ بین نخبگان شهری و 50 پرسشنامه‌ بین مسؤلین و کارشناسان ادارات و سازمانهای مرتبط تکمیل شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل واریانس چند متغییره MANOVA استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد؛ میانگین کلی شاخص‌های بازآفرینی شهری در منطقه 12 شهر تهران از دیدگاه مسؤلین برابر با 82/2 و از دیدگاه شهروندان 49/2 و نخبگان شهری برابر با 55/2 می‌باشد. از نظر هر سه گروه، میانگین تمامی شاخص‌ها از میانگین نظری پرسشنامه‌ها که (3) می‌باشد، کمتر بوده است. در کل میانگین نظرات دو گروه نخبگان شهری و شهروندان نسبت به وضعیت شاخص‌های بازآفرینی شهری پایدار در منطقه 12 شهر تهران بسیار به هم نزدیک می‌باشد و وضعیت شهر را به لحاظ شاخص‌ها نامناسب توصیف کرده‌اند. اما میانگین نظرات مسؤلین در مقایسه با دو گروه دیگر متفاوت است و از دیدگاه مسؤلین مانگین شاخص‌ها به حد متوسط بسیار نزدیک می-باشد