چکیده

اهمیت توسعه میان افزا از طریق ساماندهی زمین های قهوه‌ای نیز به این دلیل است که، رها نمودن این زمین ها تا حد زیادی باعث خسارت به جوامع محلی می شود، از طرفی ارزش املاک واقع در محلات نزدیک خود را نیز پایین می آورند. لذا از طریق کنترل و توسعه مجدد این زمین ها، آلودگی ها، مشکلات و تهدیدهای زیست محیطی تا حد زیادی می تواند مدیریت و کاهش یابد. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی بدنبال تحلیل ساماندهی و مدیریت اراضی قهوه‌ای با تاکید بر رویکرد توسعه میان‌افزای شهری در شهر زنجان است. گردآوری داده‌ها با مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای انجام شد. جامعه آماری با روش نمونه‌گیری گلوله برفی، 30 نفر انتخاب شد. تحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل عاملی، و تحلیل مسیر در قالب مدل DPSIR انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد که در قالب مدل DPSIR ، مولفه های «پاسخ» با ضریب اثر کل 517/0 ؛ «تاثیر» با ضریب اثر کل 387/0 ؛ «وضعیت» با ضریب اثر کل 407/0 ؛ و «نیروی محرکه» با ضریب اثر کل 534/0 ارتباط دوسوه و قابل قبولی با الگوی مطلوب توسعه میان‌افزا و مدیریت اراضی قهوه‌ای دارد. در نتیجه بمنظور دستیابی به الگوی مطلوب باید بر موضوعاتی مانندتقویت ضریب هم پیوندی محلات؛ تدوین ضوابط و سازوکار مالیاتی برای اراضی قهوه‌ای؛ بازنگری در قوانین زیست محیطی؛ ساماندهی اراضی مخروبه و مشاع؛ جلوگیری از شکل گیری بازار غیررسمی زمین توجه گردد.اهمیت توسعه میان افزا از طریق ساماندهی زمین های قهوه‌ای نیز به این دلیل است که، رها نمودن این زمین ها تا حد زیادی باعث خسارت به جوامع محلی می شود، از طرفی ارزش املاک واقع در محلات نزدیک خود را نیز پایین می آورند. لذا از طریق کنترل و توسعه مجدد این زمین ها، آلودگی ها، مشکلات و تهدیدهای زیست محیطی تا حد زیادی می تواند مدیریت و کاهش یابد. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی بدنبال تحلیل ساماندهی و مدیریت اراضی قهوه‌ای با تاکید بر رویکرد توسعه میان‌افزای شهری در شهر زنجان است. گردآوری داده‌ها با مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای انجام شد. جامعه آماری با روش نمونه‌گیری گلوله برفی، 30 نفر انتخاب شد. تحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل عاملی، و تحلیل مسیر در قالب مدل DPSIR انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد که در قالب مدل DPSIR ، مولفه های «پاسخ» با ضریب اثر کل 517/0 ؛ «تاثیر» با ضریب اثر کل 387/0 ؛ «وضعیت» با ضریب اثر کل 407/0 ؛ و «نیروی محرکه» با ضریب اثر کل 534/0 ارتباط دوسوه و قابل قبولی با الگوی مطلوب توسعه میان‌افزا و مدیریت اراضی قهوه‌ای دارد. در نتیجه بمنظور دستیابی به الگوی مطلوب باید بر موضوعاتی مانندتقویت ضریب هم پیوندی محلات؛ تدوین ضوابط و سازوکار مالیاتی برای اراضی قهوه‌ای؛ بازنگری در قوانین زیست محیطی؛ ساماندهی اراضی مخروبه و مشاع؛ جلوگیری از شکل گیری بازار غیررسمی زمین توجه گردد.اهمیت توسعه میان افزا از طریق ساماندهی زمین های قهوه‌ای نیز به این دلیل است که، رها نمودن این زمین ها تا حد زیادی باعث خسارت به جوامع محلی می شود، از طرفی ارزش املاک واقع در محلات نزدیک خود را نیز پایین می آورند. لذا از طریق کنترل و توسعه مجدد این زمین ها، آلودگی ها، مشکلات و تهدیدهای زیست محیطی تا حد زیادی می تواند مدیریت و کاهش یابد. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی بدنبال تحلیل ساماندهی و مدیریت اراضی قهوه‌ای با تاکید بر رویکرد توسعه میان‌افزای شهری در شهر زنجان است. گردآوری داده‌ها با مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای انجام شد. جامعه آماری با روش نمونه‌گیری گلوله برفی، 30 نفر انتخاب شد. تحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل عاملی، و تحلیل مسیر در قالب مدل DPSIR انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد که در قالب مدل DPSIR ، مولفه های «پاسخ» با ضریب اثر کل 517/0 ؛ «تاثیر» با ضریب اثر کل 387/0 ؛ «وضعیت» با ضریب اثر کل 407/0 ؛ و «نیروی محرکه» با ضریب اثر کل 534/0 ارتباط دوسوه و قابل قبولی با الگوی مطلوب توسعه میان‌افزا و مدیریت اراضی قهوه‌ای دارد. در نتیجه بمنظور دستیابی به الگوی مطلوب باید بر موضوعاتی مانندتقویت ضریب هم پیوندی محلات؛ تدوین ضوابط و سازوکار مالیاتی برای اراضی قهوه‌ای؛ بازنگری در قوانین زیست محیطی؛ ساماندهی اراضی مخروبه و مشاع؛ جلوگیری از شکل گیری بازار غیررسمی زمین توجه گردد