-ابراهیمزاده، ع.، و قاسمی، ع.، 1394. ارزیابی شاخصهای کالبدی مسکن با رویکرد توسعه پایدار مطالعه موردی، شهر سامان، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، سال هفتم، شماره 26، پاییز، صص 83-104.
-آقازاده، ج.، 1379. کنوانسیونها زیستمحیطی و عملکرد کشورهای در حال توسعه، فصلنامه مطالعات خاورمیانه، سال هفتم، شماره 23، صص 119-154.
-مرادنژاد، آ. و بردی، ر.، 1394. ارزیابی ویژگیهای کمی و کیفی مسکن در ایران طی سالهای 1390-1345، مجله پژوهش و برنامهریزی شهری، سال ششم، شماره 20، بهار، صص 35-50.
-بزی، خ.، کیانی، ا. و راضی، ا.، 1389. بررسی و تحلیل برنامهریزی توسعه مسکن پایدار (مطالعه موردی شهر حاجی آباد-استان فارس)، فصلنامه جغرافیایی چشمانداز زاگرس، سال 1389، شماره 3، صص 25-46.
-بمانیان، م.ر. و محمود نژاد، ه.، 1387. نظریههای توسعه کالبدی شهر، چاپ اول، انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
-بهزاد نسب، ج.، 1387. دانشنامه مدیریت شهری و روستایی، انتشارات سازمان شهرداریها.
-پورمحمدی، م.ر.، 1389. برنامهریزی مسکن، چاپ هفتم، انتشارات سمت.
-حسین پور، م.، 1396. ارزیابی شاخصهای کالبدی مسکن با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردی: مناطق 2 و 4 شهر تبریز)، پایاننامه برای دریافت درجه کارشناسیارشد، رشتهی جغرافیا و برنامهریزی شهری -گرایش برنامهریزی مسکن، دانشگاه تبریز، تابستان.
-حسینی، س.ه.، 1393. تحلیل و ارزیابی سطح پایداری اجتماعی در شهر نوشهر، نشریه جغرافیا و پایداری محیط، سال چهارم، شماره 12، صص 57-71.
-راضی، ا.، 1388. برنامهریزی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺴﻜﻦ ﭘﺎﻳﺪار در ﺷﻬﺮ حاجیآباد ﻓﺎرس، پایاننامه ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲارﺷﺪ در ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﺷﻬﺮی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا، دانشگاه زابل، بهمن.
-روستایی، ش.، احد نژاد، م.، اصغری زمانی، ا. و زنگنه، ع.ر.، 1391. ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺎﺧﺺ بلوکهای ﻛﺎﻟﺒﺪی -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺴﻜﻦ در تعیینهای ﻓﻘﻴﺮﻧﺸﻴﻦ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﺎﻣﻠﻲ (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردی: شهر ﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎه)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شمارهی 81، پاییز.
-زاهدی، ش.ا.، 1393. توسعه پایدار، چاپ هشتم، انتشارات سمت.
-زیاری، ک.ا.، ۱۳۹۰. برنامهریزی کاربری اراضی شهری، چاپ نهم، انتشارات دانشگاه تهران.-ستار زاده، د.، 1388. بررسی شاخصهای جمعیتی مسکن ایران در سال 1385، فصلنامه جمعیت، شماره 68 و 68، صص 57-79.
-سجادی، ژ.، تیموری، ا. و طهماسبی مقدم، ح.، 1395. تحلیلی بر پایداری کالبدی مسکن شهری با رویکرد توسعه پایدار مورد پژوهی: محله اسلامآباد زنجان، نشریه جغرافیا و مطالعات جغرافیایی، دوره 5، شماره 19، پاییز 1395، صص 39-48.
-سرتیپی پور، م.، 1389. «ارزیابی و تحلیل مسکن روستایی استان سیستان و بلوچستان و پیشنهاد جهتگیری آتی»، فصلنامه جغرافیا، شماره 27، صص 96-135.
-سنگیری، م.، 1387. «راهکارهای طراحی بناهای تبریز بر مبنای معماری پایدار»، اولین کنفرانس انرژیهای تجدید پذیر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان.
-شاهرخی فر، ز.، 1395. تحلیل تطبیقی سیاستهای اجرایی بخش مسکن در برنامههای توسعه بعد از انقلاب اسلامی (شهر کرمانشاه)، پایاننامه جهت اخذ درجه کارشناسیارشد، رشته جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
-شیعه، ا.، 1391. مقدمهای برنامهریزی شهری، چاپ سی و یکم، انتشارات علم و صنعت.-گلکار، ک.، 1385. مناسب سازی تکنیک تحلیلی سوآت (Swot) برای کاربرد در طراحی شهری، نشریه صفه، شماره 141، صص 44-65.
-فنی، ز.، 1388. درآمدی بر توسعه جهانیشدن و پایداری (جغرافیای توسعه)، چاپ اول، انتشارات جغرافیای نیروهای مسلح.
-فیروز بخت، ع.، 1390. راهبردها و راهکارهای گذر از توسعه ناپیوسته به توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر کرج)، پایاننامه دوره دکترا، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات.
-قرخلو، م. و حسینی، ه.، 1385. شاخصهای توسعه پایدار شهری، مجله جغرافیا و توسعه ناحیهای، شماره 8، صص 157-177.
-گروسی، ع.ر.، 1395. تحلیل شاخصهای کیفی مسکن در نواحی شهری نظرآباد، پایاننامه جهت اخذ درجه کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
-یارمحمدی، س. و عاشوری چهارده، م.، 1391. بررسی تطبیقی شاخصهای اجتماعی مسکن در محلات جدید (کوی معلم) و قدیم (ساربان محله) شهر بجنورد، چهارمین کنفرانس برنامهریزی و مدیریت شهری، 21 اردیبهشت، مشهد.
-Chiu, R.L., 2004. Socio‐cultural sustainability of housing: a conceptual exploration. Housing, Theory and Society, v. 21(2), p. 65-76.
-Choguill, C.L., 2007. The search for policies to support sustainable housing, Habitat International, v. 31(1), p. 143-149.
-Cullingworth, B., 1997. ”planning in the USA: policies, issues and processes, Routledge.
-Ojoko, E.O., Abubakar, H.O., Ojoko, O. and Ikpe, E.O., 2016. Sustainable Housing Development in Nigeria: Prospects and Challenges, Journal of Multidisciplinary Engineering Science and Technology, v. 3, p. 4851-4860.
-Rangwala, S.C., 1998. Town planning, Charatar Publishing house, India.
-Domanshi, H., 2008. Housing Conditions; in handbook of quality of life in the enlarged European Union, Edited by: Jens Alber, Tony Fahey and Chiara Saraceno.
-Bonaiuto, M. and et al. 2015. Perceived Residential Environment Quality Indicators (PREQIs) relevance for UN-HABITAT City Prosperity Index (CPI), Habitat International, v. 45, p. 53-63.
-Vouvaki, D. and Xepapadeas, A., 2008. Changes in social welfare and sustainability: Theoretical issues and empirical evidence, Ecologial Economics, v. 67, p. 473-484.
-Mukoko, S., 1996. On sustainable urban development in sub-Saharan Africa, Cities, v. 13(4), p. 265-271.
-Hall, P., 1993. Toward sustainable, livable and innovative cities for 21st century, in proceedings of the third conference of the world capitals, Tokyo, p. 22-28.
-Wheeler, S.M. and Beatley, T., (Eds.), 2014. Sustainable urban development reader, Routledge.
-Galiani, S., Knack, S., Xu, L.C. and Zou, B., 2017. The effect of aid on growth: Evidence from a quasi-experiment, Journal of Economic Growth, v. 22(1), p. 1-33.
-Aluko, O., 2011. The effects of location and neighbourhood attributes on housing values in metropolitan Lagos, Ethiopian Journal of Environmental Studies and Management, v. 4(2), p. 69-82.
-Gomes, F., Tahara, E.B., Busso, C., Kowaltowski, A.J. and Barros, M.H., 2013. Nde1 deletion improves mitochondrial DNA maintenance in Saccharomyces cerevisiae coenzyme Q mutants, Biochemical Journal, v. 449(3), p. 595-603.
-Singh, V.S. and Pandey, D.N., 2012. Sustainable Housing: Balancing Environment with Urban Growth in India, RSPCB Occasional Paper, v. 6, p. 17.
-UN-Habitat, 2015. Gender Issue Guide: Housing and Slum Upgrading, http://www.http://unhabitat.org/urban-themes/housing-slum-upgrading/
-Flood, J., 2012. Housing Indicators. International Encyclopedia of Housing and Home, v. 31, p. 502-508.
-Flood, J., 1997. Urban and housing indicators, Urban studies, v. 34(10), p. 1635-1665.
-Rajaei, S.A. and Mansourian, H. 2016. Urban Growth and Housing Quality in Iran, Social Indicators Research, p. 1-19.
-Bakar, A.H.A. and Cheen, K.S., 2011. Rahmawaty, Sustainable housing practices in Malaysian housing development: towards establishing sustainability index. International Journal of Technology (IJTECH) ISSN, p. 2086-9614.
-Keall, M., Baker, M., Howden-Chapman, P., Cunningham, M. and Cunningham, C., 2007. Healthy Housing Index Pilot Study Final Report, University of Otago, Department of public health, Wellington.
-Wheeler, P., 2004. Housing quality indicators in practice, Designing Better Buildings: Quality and Value in the Built Environment.
-Xue, J., 2012. Indicators of decoupling housing-related environmental impacts from economic growth, Journal of Housing and the Built Environment, v. 27(4), p. 495-516.
-Adeoye, D.O., 2016. Challenges of urban housing quality: Insights and experiences of Akure, Nigeria, Procedia-Social and Behavioral Sciences.
-Choguill, C.L., 2007. The search for policies to support sustainable housing, Habitat International, v. 31(1), p. 143-149.