,
نوع مقاله : علمی - پژوهشی
چکیده
امروزه شهرها با چالشهای بسیاری در زمینههای مختلف مواجه شدهاند. تداوم این گونه رشد شهرنشینی هشداری بر ناپایداری شهرها میباشد. هدف پژوهش حاضر تدوین استراتژی‌های راهبردی برای زیست پذیری شهرکرد بر مبنای نقش مدیریت شهری میباشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف (نوع استفاده) یک تحقیق کاربردی است. روش مورد استفاده در این تحقیق یک روش توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری مورد پژوهش در این تحقیق شامل ساکنان شهر شهرکرد میباشد و محدوده آماری کل منطقه دربردارنده شهر شهرکرد میباشد. تعداد جامعه آماری برابر با (160000) در نظر گرفته شدهاند. تعداد نمونه برابر 383 نفر براساس فرمول کوکران و به شیوه تصادفی در دسترس تعیین شدند. داده‌های گردآوری‌شده براساس مدل SWOT مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن است که به ترتیب استراتژی‌های نوع تدافعی، استراتژی نوع محافظه کارانه، استراتژی نوع رقابتی و در نهایت استراتژی نوع تهاجمی به ترتیب در اولویت اول تا چهارم قرار دارند. بر این مبنا مهم‌ترین استراتژی‌های توسعه زیست پذیری شهرکرد بر مبنای عملکرد مدیریت شهری شامل تقویت و حمایت از حق مشارکت اجتماعی با بهره‌گیری از تجربه‌های موفق و نظرات مردمی در راستای بهبود قوانین و مقررات حمایتی در شهر شهرکرد، ساماندهی پروژه‌های مشارکتی در سطوح مختلف محلی و ملی و بین‌المللی در حوزه حمل و نقل، توسعه و تقویت تعاملات فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی بین مردم در محلات مختلف از طریق برنامه‌های رسانههای جمعی میباشد.
- منابع
- - امیری، م.، طالبی، ر. و اسکندری، آ.، ۱۳۹۷. مشارکت مردمی، مولفه موثر بر زیست پذیری شهری، اولین همایش رقابت پذیری و آینده تحولات شهری، تهران، انجمن جغرافیا و برنامهریزی شهری ایران.
- - امین زاده گوهرریزی، ب. و روشن، م.، 1392. ارائه روش سنجش تطبیقی زیستپذیری در محلات شهری با تأکید بر معیارهای برنامهریزی کاربری زمین (نمونه موردی: شهر قزوین)، مجموعه مقالات اولین همایش ملی شهرسازی و معماری در گذر زمان.
- - ایراندوست، ک.، عیسی لو، ع. ا. و شاه مرادی، ب.،1394. شاخص زیستپذیری در محیط‌های شهری (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر مقدس قم)، فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، سال چهار، شماره سیزدهم، ص 101-118.
- - بحرینی، ح. و طبیبیان، م.، 1377. مدل ارزیابی کیفیت محیط زیست شهری، مجله محیط شناسی، دوره 24، شماره 21، ص 21-36.
- - پری خواه زرمهر، س.، بندرآباد، ع.ر. و سعیدنیا، س.ا.، 1393. سنجش رضایتمندی از کیفیت زندگی مبتنی بر اصول زیستپذیری شهری نمونه موردی: منطقه 8 شهرداری شیراز- محله موردستان، مجموعه مقالات کنفرانس بین‌المللی نیارش شهر پایا.
- - تیبالدز، ف.، 1385. شهرسازی انسان محور، بهبود محیط عمومی‌در شهرهای بزرگ و کوچک، ترجمه حسنعلی لقایی و فیروزه جدلی، تهران: دانشگاه تهران، 325 ص.
- - جعفری اسدآبادی، ح. و عزیزی، ا.، 1393. زیستپذیری و توسعه پایدار ضرورتی برای شهرهای امروزی، مجموعه مقالات کنفرانس ملی معماری و منظر شهری پایدار.
- - جهانی، م.، پرویزی، ر. و دانش شکیب، م.، ۱۳۹۷. سنجش میزان زیستپذیری در محله سردار جنگل لاهیجان، سومین کنفرانس بین‌المللی عمران، معماری و طراحی شهری، تبریز، دبیرخانه دایمی کنفرانس - دانشگاه میعاد با همکاری دانشگاه هنر اسلامی تبریز- دانشگاه خوارزمی- دانشگاه شهرکرد.
- - جیکوبز، ج.، 1386. مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی، ترجمه حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی، انتشارات دانشگاه تهران، 284 ص.
- - حبیبی، د.، 1392. بررسی عوامل مؤثّر بر افول حس سرزندگی و زیستپذیری در بافت‌های تاریخی و فرسوده، مطالعه موردی: محله سنگ سیاه شیراز، فصلنامه علمی پژوهشی شهر ایرانی- اسلامی، شماره چهاردهم، زمستان، ص 1-12.
- - حسن‌زاده، د.، 1378. رویکرد اجتماع محور به کیفیت زندگی اجتماعات محلی، فصلنامه مدیریت شهری، سال ششم، شماره 20، ص 31-65.
- - حسینی، ع.، 1391. کیفیت زندگی اجتماعی، روزنامه جام جم، شماره 75851.
- - خادمی، ا. و جوکار سرهنگی، ع.، 1391. ارزیابی کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر آمل)، نشریه جغرافیا و مطالعات محیطی، مقاله 7، دوره 1، شماره 4، زمستان، ص 25-42.
- - خراسانی، م.، 1393. بررسی و تحلیل مفهوم زیستپذیری و ارتباط آن با اصول پایداری، مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین‌المللی مهندسی محیط زیست.
- - دیزخلیلی، ن.، 1385. ارتقای کیفیت محیط شهری در مرکز تاریخی شهرها با استفاده از رویکرد برنامهریزی طراحی محور (نمونه موردی: شهر تهران)، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه تهران.
- - دیوسالار، ا. و مفلوکی اوره، خ.، 1393. ارزیابی شاخص‌های کیفیت محیط سکونتی از دیدگاه شهروندان نمونه موردی: بخش مرکزی شهر ساری، مجموعه مقالات اولین کنگره تخصصی مدیریت شهری و شوراهای شهر.
- - ساسان پور، ف.، تولایی، س. و جعفری اسدآبادی، ح.، 1394. سنجش و ارزیابی زیستپذیری شهری در مناطق بیست و دو گانه کلانشهر تهران، فصلنامه برنامهریزی منطقهای، سال پنجم، شماره 81، تابستان، ص 27-42.
- - صادقلو، ط. و سجاسی قیداری، ح.، 1392. تبیین الگوی نظری نقش توسعه خدمات فضای سبز در زیستپذیری شهری، مجموعه مقالات اولین کنفرانس ملی خدمات شهری و محیط زیست.
- - فنی، ز.، قربانی سپهر، آ. و سلطان محمدی، ز.، 1398. نقش شوراهای محله‌ای در توسعه پایدار شهری (مورد مطالعه: محله امیرآباد، منطقه 6 تهران). دانشگاه شهید بهشتی، فصلنامه توسعه پایدار محیط جغرافیایی، دوره 1، شماره 1، بهار. 32-55.
- - فلاحت، م.، 1385. مفهوم حس مکان و عوامل شکل دهنده‌ی آن، نشریه هنرهای زیبا، شماره 26، ص 1-26.
- - فیروزبخت، م.، سامانی پور، ح. و صدیق نیا، م.، ۱۳۹۷. زیست پذیری شهری مفاهیم و چارچوب‌ها، فصلنامه پژوهش‌های علوم جغرافیایی، معماری و شهرسازی، شماره 2 (14)، ص 187-193.
- - محمدی، م. و بهرامی، ص.، 1393. ارائه الگوی فضایی توسعه شهری بر مبنای اصول شهر زیست‌پذیر (نمونه موردی: منطقه 22 تهران)، مجموعه مقالات کنفرانس ملی معماری و منظر شهری پایدار.
- - مدنی پور، ع.، 1384. طراحی فضای شهری؛ نگرشی بر فرایندهای اجتماعی و مکانی، ترجمه فرهاد مرتضایی تهران: شرکت پردازش و برنامهریزی شهری، 324 ص.
- - نادری پور، ن. و مینویی، ش.، ۱۳۹۷. بازطراحی محلات زیست پذیر شهری در راستای توسعه پایدار (مورد مطالعه شهرک نصر سیرجان)، اولین همایش رقابت پذیری و آینده تحولات شهری، تهران، انجمن جغرافیا و برنامهریزی شهری ایران.
- - نوریان، ف.، قاضی، ر. و رضاییان روحی، ا.، ۱۳۹۷. سنجش میزان زیست پذیری بافت‌های فرسوده شهری (نمونه موردی: محله نوده مشهد)، کنگره بین‌المللی معماری و شهرسازی معاصر پیشرو در کشورهای اسلامی، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد.
- - یوسفی، ر.، احساس خواه، م.، مرادپور، ن. و گراوند، ل.، 1393. تحلیل شاخص‌ها و ابعاد کیفیت زندگی شهری با رویکرد زیستپذیری، مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین‌المللی مهندسی محیط زیست.
-
-
- -Balsas, C.J.L., 2017. Measuring the livability of an urban center. An exploratory study of key performance indicators planning, practice and research, v. 19(1), p. 101-110
- -Brouwer, R. and Van Ek, R., 2004. Integrated ecological, economic and social impact assessment of alternative flood control policies in the Netherlands. Ecological economics, v. 50(1-2), p.1-21.
- -Larice, M.A., 2005. Great neighborhoods: The livability and morphology of high density neighborhoods in urban North America, University of California, Berkeley.
- -McNulty, R.H. (1998-2002). What isLivability? Presentation at a conference sponsored by the Seoul (South Korea) Metropolitan Government. Retrieved July 14. 2009. from https://www.econo@
- metro.seoul.kr.
- -Paumier, C., 2007. Creating a Vibrant City Center, (ULI) Urban Land Institute. Washington, D Public Land Pub, Washington, DC.
- -Timmer, V. and Seymoar, N.K., 2012. Vancouver Working Group Discussion Paper. In The World Urban Forum 2013.
-
- امیری، م، طالبی، ر، اسکندری، آ.، ۱۳۹۷. «مشارکت مردمی، مولفه موثر بر زیست پذیری شهری»، اولین همایش رقابت پذیری و آینده تحولات شهری، تهران، انجمن جغرافیا و برنامه ریزی شهری ایران.
- امین زاده گوهرریزی، ب و روشن، م.، 1392. «ارائه روش سنجش تطبیقی زیستپذیری در محلات شهری با تأکید بر معیارهای برنامهریزی کاربری زمین (نمونه موردی: شهر قزوین)»، مجموعه مقالات اولین همایش ملی شهرسازی و معماری در گذر زمان.
- ایراندوست، ک.، 1394. «شاخص زیستپذیری در محیط‌های شهری(مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر مقدس قم)»، فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، سال چهار، شماره سیزدهم، ص 101-118.
- بحرینی، ح و طبیبیان، م.، 1377. «مدل ارزیابی کیفیت محیط زیست شهری»، مجله محیط شناسی، دوره 24، شماره 21، ص 21-36.
- پری خواه زرمهر، س.، 1393. «سنجش رضایتمندی از کیفیت زندگی مبتنی بر اصول زیستپذیری شهری نمونه موردی: منطقه 8 شهرداری شیراز- محله موردستان»، مجموعه مقالات کنفرانس بین‌المللی نیارش شهر پایا.
- تیبالدز، ف.، 1385. شهرسازی انسان محور، بهبود محیط عمومی‌در شهرهای بزرگ و کوچک، ترجمه حسنعلی لقایی و فیروزه جدلی، تهران: دانشگاه تهران، 325ص.
- جعفری اسدآباد، ح و عزیزی، ا.، 1393. «زیستپذیری وتوسعه پایدار ضرورتی برای شهرهای امروزی»، مجموعه مقالات کنفرانس ملی معماری و منظر شهری پایدار.
- جهانی, م، پرویزی، ر، دانش شکیب، م.، ۱۳۹۷. «سنجش میزان زیست پذیری در محله سردار جنگل لاهیجان، سومین کنفرانس بین المللی عمران، معماری و طراحی شهری»، تبریز، دبیرخانه دایمی کنفرانس -دانشگاه میعاد با همکاری دانشگاه هنر اسلامی تبریز-دانشگاه خوارزمی- دانشگاه شهرکرد.
- جیکوبز، ج.، 1386. مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی، ترجمه حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی، انتشارات دانشگاه تهران، 284ص.
- حبیبی، د.، 1392. «بررسی عوامل مؤثّر بر افول حس سرزندگی و زیستپذیری در بافت‌های تاریخی و فرسوده. مطالعه موردی: محلۀ سنگ سیاه شیراز»، فصلنامه علمی پژوهشی شهر ایرانی-اسلامی، شماره چهاردهم، زمستان، ص 1-12.
- حسن‌زاده، د.، 1378. «رویکرد اجتماع محور به کیفیت زندگی اجتماعات محلی»، فصلنامه مدیریت شهری، سال ششم، شماره 20، ص 31-65.
- حسینی، ع.، 1391. کیفیت زندگی اجتماعی، روزنامه جام جم، شماره 75851.
- خادمی، ا و جوکار سرهنگی، ع.، 1391. «ارزیابی کیفیت زندگی شهری (مطالعه ی موردی: بافت فرسوده شهر آمل)»، نشریه جغرافیا و مطالعات محیطی، مقاله 7، دوره 1، شماره 4، زمستان، ص 25-42.
- خراسانی، م.، 1393. «بررسی وتحلیل مفهوم زیستپذیری وارتباط آن با اصول پایداری»، مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین‌المللی مهندسی محیط زیست.
- دیزخلیلی، ن.، 1385. ارتقای کیفیت محیط شهری در مرکز تاریخی شهرها با استفاده از رویکرد برنامهریزی طراحی محور ( نمونه موردی: شهر تهران )، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
- دیوسالار، ا و مفلوکی اوره، خ.، 1393. «ارزیابی شاخص‌های کیفیت محیط سکونتی از دیدگاه شهروندان نمونه موردی: بخش مرکزی شهر ساری»، مجموعه مقالات اولین کنگره تخصصی مدیریت شهری و شوراهای شهر.
- ساسان پور، ف.، 1394. «سنجش و ارزیابی زیستپذیری شهری در مناطق بیست و دو گانه کلانشهر تهران»، فصلنامه برنامهریزی منطقهای، سال پنجم، شماره 81، تابستان، ص 42-27.
- صادقلو، ط و سجاسی قیداری، ح.، 1392. «تبیین الگوی نظری نقش توسعه خدمات فضای سبز در زیستپذیری شهری»، مجموعه مقالات اولین کنفرانس ملی خدمات شهری و محیط زیست.
- فلاحت، م.، 1385. «مفهوم حس مکان و عوامل شکل دهنده ی آن»، نشریه هنرهای زیبا، شماره 26، ص 1-26.
- فیروزبخت, م، سامانی پور، ح، صدیق نیا، م.، ۱۳۹۷. «زیست پذیری شهری مفاهیم و چارچوب ها»، فصلنامه پژوهش های علوم جغرافیایی، معماری و شهرسازی 2 (14)، ص 193-187.
- محمدی، م و بهرامی، ص.، 1393. «ارائه الگوی فضایی توسعه شهری بر مبنای اصول شهر زیست‌پذیر (نمونه موردی: منطقه 22 تهران)»، مجموعه مقالات کنفرانس ملی معماری و منظر شهری پایدار.
- مدنی پور، ع.، 1384. طراحی فضای شهری؛ نگرشی بر فرایندهای اجتماعی و مکانی، ترجمه فرهاد مرتضایی تهران: شرکت پردازش و برنامهریزی شهری، 324ص.
- نادری پور, ن و مینویی، ش.، ۱۳۹۷. «بازطراحی محلات زیست پذیر شهری در راستای توسعه پایدار(مورد مطالعه شهرک نصر سیرجان)»، اولین همایش رقابت پذیری و آینده تحولات شهری، تهران، انجمن جغرافیا و برنامه ریزی شهری ایران.
- نوریان, ف، قاضی، ر، رضاییان روحی، ا.، ۱۳۹۷. «سنجش میزان زیست پذیری بافت های فرسوده شهری (نمونه موردی: محله نوده مشهد)»، کنگره بین المللی معماری و شهرسازی معاصر پیشرو در کشور های اسلامی، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد.
- یوسفی، ر.، 1393. «تحلیل شاخص‌ها وابعاد کیفیت زندگی شهری با رویکرد زیستپذیری»، مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین‌المللی مهندسی محیط زیست.
- Balsas, Carlos.J.L.( 2017). Measuring the livability of an urban center. An exploratory study of key performance indicators planning, practice and research, vol 19, No 1, pp 101-110
- Bonvan, B,. (2015). Politics, markets and lifesatis faction: the Political economy of human happiness, American Political science Review.
- Brouwer. R. et al,.( 2014). Integrated ecological,economic and social impact assessment of alternative food control policies in the Netherlands,Ecological Economics. vol. 50. Issue1-2. pp. 1-21.
- De Chazel S,. (2010). THE WORLD URBAN FORUM 2006 Vancouver. Working Group Discussion Paper Internation Center For Sustainable Cities.
- Larice, M,Z,. (2005). great neighborhoods: the livability and morphology high density neighborhoods in urban north America, PHD.
- Mc. Nulty: R. h,. (1998). whats livability? Presenation a conference sponsored by the seoul (south, Korea) metro Politian.
- Paumier, cy,. (2007). creating a vibrant city center (ULI( urban land institute , Washington, d. c
- Timmer Vanessa and nola- Kate S,. (2012). THE WORLD URBAN FORUM 2013 Vancouver working group discussion paper internation center for sustainable cities.
)